Onweerstaanbaar onkruid
Onweerstaanbaar onkruid.
opnieuw speelt een glimlach rond haar lipen
fluiten klinkt boven de schone borden
maar de twinkeling in haar ogen dooft al snel
onder de waanzin van verleden hel.
~~
aangemoedigd door vermeende trouw
die regelrecht afstevent op de dood
danst de lamme met de blinde
en ach ze bedoelen het zo goed.
~~
het kromme verstand vind gemakkelijk
een stok om liefde in de hoek te slaan
toch loert genezing in het duister
onweerstaanbaar onkruid tussen tegels
grijpt zijn kans.
~~
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, november 11, 2001 00:15 |
| Een lamme en een blinde kunnen zo hun redenen hebben om bij elkaar te blijven. Als ze het goed bedoelen, is het dan doods, moeten ze dan toch uit elkaar? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2001 | ||
| Thema's: | ||