Strijdende was jij
Strijdende was jij
zonder ook maar een seconde
de moed te verliezen
je droomde als een kind
vechtend met je zelfgemaaakte zwaard
Strijdende was jij
je ogen gericht op gouden tijden
doorlopend het tijdperk
van pijn en herhalend verdriet
maar door niets liet jij
je uit de gouden velden slaan
Strijdende was jij
met als inspiratiebron
jouw onvoorwaardelijke liefde
als een klein kind gaf je
jouw toekomst over aan Gods genade
Strijdende was jij
niet wijkend voor harde woorden
opgeven was voor jou
als vergif op de lippen
met het pantser der liefde
sloeg jij je door alles heen
Toen ik je vroeg
waarom je strijden bleef
was jouw antwoord simpel
'ik houd van je'
dat waren jouw enige woorden
die mijn angsten voorgoed
het zwijgen op deden leggen
15-02-06
Reacties op dit gedicht
| Black Hunter Of Death: | Donderdag, februari 16, 2006 18:48 |
| WIeeeww!! This one is great :D *huggy* |
|
| Koene: | Woensdag, februari 15, 2006 20:39 |
| wauw... dit doet me goed.... love joe! | |
| Koene: | Woensdag, februari 15, 2006 20:38 |
| .............* je bent de alleerrr speciaalste... dees bewaar ik bij me, deze draag ik in me... echt heel mooi........ ik houd van je.!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||