Die pijn..

die pijn
nu ondragelijk
elke keer maar weer die schaar
ik wil het niet
ik moet het
het doet zo verschrikkelijk veel pijn
pijn is fijn zeg ik dan
voor heel even is het lekker
verlost van alles
even die pijn in mijn hoofd weg
maar als die pijn terug komt
en ik probeer te bewegen
dan heb ik zo veel pijn
en vooral spijt
spijt dat ik deze wereld te min doe
spijt dat mijn ouders het met mij moeten doen
dat mijn broer zo'n zus heeft
ik hou zo veel van ze
kon ik ook maar wat meer van mezelf houden
dat zou het leven een stuk gemakkelijker maken

ik zeg nooit wat ik zelf denk
ik zeg dat ik me mager vind
maar ik vind me verschrikkelijk dik
ik vind mezelf lelijk
maar dat is het probleem niet echt
denk ik
ik weet niet
ik weet het echt niet meer
het is zoveel
maar toch zo weinig..