Soms hoor je van mensen,

Hoe ze anderen laten vallen.

Soms hoor je van mensen,

Hoe vrienden hun laten vallen.

Ik dacht toen iedere keer,

Zoiets overkomt mij toch niet.

Ik dacht toen iedere keer,

Mijn vrienden doen zoiets niet.

Maar nu moet ik toch bekennen,

Ik had het toen niet bij het rechte eind.

Maar nu moet ik toch bekennen,

Onze vriendschap loopt nu echt tot een eind.

Jullie hebben me laten vallen als een baksteen,

Zonder ooit echt aan mij te hebben gedacht.

Jullie hebben me laten vallen als een baksteen,

Ik had echt wat meer van jullie verwacht.

Toch is dit nu gebeurd,

En niemand kan dat ooit veranderen.

Toch is dit nu gebeurd,

En ik sta voortaan bij anderen.

Ik hoef geen vrienden,

Voor wie ik een nummertje ben.

Ik hoef geen vrienden,

Voor wie ik maar af en toe goed genoeg ben.

Ik heb jullie vaak in vertrouwen genomen,

Vaak hebben jullie dat vertrouwen geschaad.

Ik heb jullie vaak in vertrouwen genomen,

En het heeft me al vaak kwaad gemaakt.

Maar nu ben ik het echt zat,

Ik wil dit zo niet langer door laten gaan.

Maar nu ben ik het echt zat,

Ik ga voortaan bij anderen staan.

Ik heb jullie niet langer nodig,

Ik kan het ook makkelijk in mijn eentje aan.

Ik heb jullie niet langer nodig,

Ik heb wel andere vrienden, daar kan ik van op aan.

Vrienden die ik kan vertrouwen,

En me niet zomaar voorliegen.

Vrienden die ik kan vertrouwen,

En die werkelijk van mij houden.