ik ben zo moe, ik ben zo moe
vraag me af of ik het zo wel goed doe

ik voel me verscheurd
en bedenk me wat er nu eigenlijk allemaal is gebeurd

soms heb ik zo'n behoefte aan jou
is dit iets waar jij keihard om lachen zou

ik denk van wel
daarom vergeet ik het maar weer snel

ik kan je nog niet scheiden
mijn maatje en degeen die ik zou willen vermijden

en omdat ik dat niet kan
weet ik niet wat voor de toekomst is mijn plan

ik zou me best willen geven
en allerlei dingen weer intens willen beleven

maar zolang jij er in mijn binnenste nog bent
ben ik degeen die keihard wegrent

hoe kan iemand zo harteloos zijn
om mij welbewust en willend te laten lijden in die pijn

meestal overheerst dat gevoel
maar soms is er de tegenstrijdigheid, snap je wat ik bedoel?

misschien kan ik niet bevatten dat jij 1 en dezelfde persoon bent
want ik heb je ook gezien als een andere vent

ben jij echt zo gestoord in je hoofd
heb jij je gevoel echt zo erg verdoofd

heb je geen ziel, geen hart of op zijn minst goede fatsoen
je hebt een plicht om tegenover mij iets goed te doen

maar je doet het niet
ik wou dat jij eens zag wat een ander wel in de spiegel ziet

een gebroken meid
hopelijk is ze niet alles in haarzelf kwijt

laat me los, alsjeblieft laat me gaan
dan kan ik misschien eindelijk weer eens volop in het leven staan