| manuella smit: | Dinsdag, november 13, 2001 19:28 |
| Lieve Sheena * prachtig* meer heb ik niet te zeggen...xxx van Juweel |
|
| Lonesome Cowboy: | Maandag, november 12, 2001 10:09 |
| Heel mooi Sheena. G. |
|
| Hans Winter: | Zondag, november 11, 2001 01:30 |
| Een heel mooi slot. | |
| catharina: | Zaterdag, november 10, 2001 22:50 |
| ik word hier stil van....shiiit... liefss cathje |
|
| vangheluwe linda: | Zaterdag, november 10, 2001 18:06 |
| dat verdriet zag ik ook bij mijn kinderen,het heeft mij doen nadenken.mooi gedichtje ontroerend. liefs linda |
|
| Robski: | Zaterdag, november 10, 2001 17:59 |
| Jemig zeg.. *zucht* .. erg mooi... en ontroerend.. Liefs... Rob |
|
| erika: | Zaterdag, november 10, 2001 17:09 |
| Dit vind ik een heel mooi en ontroerend gedicht. Liefs erika |
|
| Renate-td-: | Zaterdag, november 10, 2001 15:42 |
| Jeetje Sheena, wat een onwijs ontroerend gedicht, echt heel mooi geschreven. Liefs Renate |
|
| Anouck : | Zaterdag, november 10, 2001 15:29 |
| Men kan inderdaad pas accepteren als men eerst heeft losgelaten, afstand genomen. Maar voor je dat kan, heb je nog een hele weg te gaan. Prachtig omschreven Liefs |
|
| pramodah: | Zaterdag, november 10, 2001 15:18 |
| een mooi gedicht scheena, en vol gevoel geschreven,dit zal de pijn niet wegnemen,maar toch een troost zijn ........... liefs pramodah |
|
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2001 | ||
| Thema's: | ||