Iets langer
De dagen lijken langer,
Wat toonlozer en fragiel,
Wellicht wat uit elkaar te vallen,
Al klinkt het infantiel.
De bodem is wat dieper,
De warmte minder warm,
Zo zonder jou hier in mijn leven,
Voel ik me ietwat arm.
Niet dat ik het niet rooi,
Me niet weet te vermaken,
Maar mooie dingen om mij heen,
Kunnen me net iets minder raken.
En al beginnen nu mijn wonden,
Langzaam wat te helen,
Het liefst wilde ik iets langer,
Mijn leven met jou delen.
Wat toonlozer en fragiel,
Wellicht wat uit elkaar te vallen,
Al klinkt het infantiel.
De bodem is wat dieper,
De warmte minder warm,
Zo zonder jou hier in mijn leven,
Voel ik me ietwat arm.
Niet dat ik het niet rooi,
Me niet weet te vermaken,
Maar mooie dingen om mij heen,
Kunnen me net iets minder raken.
En al beginnen nu mijn wonden,
Langzaam wat te helen,
Het liefst wilde ik iets langer,
Mijn leven met jou delen.
Reacties op dit gedicht
| Meggielove: | Donderdag, mei 25, 2006 15:14 |
| Zo gigantisch knap! | |
| ShyAngel: | Zondag, februari 19, 2006 09:53 |
| Echt mooi neergezet Liefs |
|
| switi lobi: | Zondag, februari 19, 2006 00:51 |
| Wat heb je dit prachtig verwoordt.....Liefsliefs, switi lobi | |
| L.Bert: | Zondag, februari 19, 2006 00:49 |
| Mooi gedicht hoor! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||