glinstering
glinstering
de glinstering
in zijn hand
bracht hij
naar mijn nek
mijn laatste uur
leek geslagen
machteloos
heb ik zijn behoeftes
verdragen
het wáárom
heb ik niet
durven vragen
ik, zestien lentes
hoe kón hij
zich zó misdragen
L!@
Reacties op dit gedicht
| erje: | Zondag, februari 19, 2006 21:27 |
| een onvergeeflijke ervaring dit is erg en dan nog zo jeugdig, hoop dat hij ook zijn sraf niet zal ontlopen liefs erje |
|
| Elze: | Zondag, februari 19, 2006 11:53 |
| dit soort mannen zijn geen kerels.....ze zijn eigenlijk ..niets,, | |
| *Lind@*: | Zondag, februari 19, 2006 11:17 |
| Met weinig woorden duidelijk gemaakt dat jou pijn is gedaan! Ik weet hoe het voelt! Heel veel sterkte en een dikke knuffel! Liefs Linda |
|
| poky: | Zondag, februari 19, 2006 11:12 |
| dieprakend,heb hier geen woorden voor,liefs poky | |
| Annemieke van der Ven: | Zondag, februari 19, 2006 11:04 |
| Knuf.. Annemieke |
|
| Niniki: | Zondag, februari 19, 2006 11:00 |
| Wat heb je deze vreselijke ervaring prachtig verwoord.... Knap vind ik dat. Knuffie Nini |
|
| L.Bert: | Zondag, februari 19, 2006 10:04 |
| Gruwel! | |
| Rien de Heer: | Zondag, februari 19, 2006 09:24 |
| ....................... Groetjes, Rien |
|
| hiljaa: | Zondag, februari 19, 2006 09:07 |
| herkenbaar!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||