de weg naar warmte
de weg naar warmte
waar is vandaag
nu de dag zo sober
mij in d ogen kijkt
en ik ontdek dat mijn lach
voorgoed verdwenen lijkt
verhult in sluiers
van mist
vol verlangen
naar het oude gevoel
wat verdronken is
onbegrepen dwaal ik
mij het duister tegemoet
terwijl er dan toch ergens
al is het in hét ver
een lichtje naar mij schijnt
de weg naar warmte
en sprankelend geluk
voelt onbereikbaar
zolang ik blijf dwalen
in sobere gedachten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: L!@ @ Elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||