het ongeluk
Twijgen bewegen door de wind .
Onder de boom zit een huilend kind.
Zonder haar ouders zo alleen.
Ze gingen zo plots van haar heen.
De gladde weg was het noodlot.
Ze konden er niet uit, de deuren op slot.
De vlammenzee maakte er een eind aan.
Roepen en tieren was snel gedaan.
Helpen dat kon ze niet.
Juist kijken,ogen vol leed en verdriet.
Nu zit ze daar zo alleen.
Enkel de wind om haar heen.
-Danny R.-
Onder de boom zit een huilend kind.
Zonder haar ouders zo alleen.
Ze gingen zo plots van haar heen.
De gladde weg was het noodlot.
Ze konden er niet uit, de deuren op slot.
De vlammenzee maakte er een eind aan.
Roepen en tieren was snel gedaan.
Helpen dat kon ze niet.
Juist kijken,ogen vol leed en verdriet.
Nu zit ze daar zo alleen.
Enkel de wind om haar heen.
-Danny R.-
Reacties op dit gedicht
| *Lind@*: | Zondag, februari 19, 2006 13:25 |
| Krijg er kippenvel van, zo mooi droevig en voelbaar geschreven. Liefs Linda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flamberke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||