moeder
Het is er dan toch van gekomen,
thuis ging het echt niet meer.
Je bent toch opgenomen,
het doet ons best wel zeer.
We hebben ons best gedaan,
en hielden je heel lang thuis.
Soms met een lach en soms met een traan,
maar je wilde zelf toch naar het ziekenhuis.
We hebben je daar achtergelaten,
met tegenzin en heel veel pijn.
Ooit zullen we weer met je kunnen praten,
omdat je dan jezelf weer zult zijn.
De tijd zal het ons leren,
stapje voor stapje zal het beter gaan.
De dag dat je naar huis mag keren,
hopen wij, komt er snel weer aan.
Reacties op dit gedicht
| poky: | Zondag, februari 19, 2006 16:41 |
| ik wens jou moeder een snelle genezing en heel veel beterschap,sterkte,poky | |
