Jouw Pa....
Jouw Pa te missen
doet me verdriet
ruim 16 jaar alweer
dat hij het leven liet
Waarom is opa dood?
een vraag die nooit went
hij was plots ziek
de opa die je niet kent
Kreeg hij geen medicijnen dan?
Konden ze hem niet beter maken?
dat zijn vragen die mij
nog altijd diep raken
Jouw Pa te missen
ik wou dat ik het tij kon keren
weet zeker dat we van je Pa
nog heel veel konden leren
Leren van het leven
en trots zijn op jou
wat zou het geweldig zijn
als hij nog leven zou…
*zij*
Reacties op dit gedicht
| kimW: | Dinsdag, februari 21, 2006 11:22 |
ik zit er middenin... intens omschreven |
|
| Rien de Heer: | Maandag, februari 20, 2006 18:56 |
| Vragen die niet te beantwoorden zijn.... Groetjes, Rien. |
|
| Elze: | Maandag, februari 20, 2006 10:30 |
| zo intens door jou neergezet,,,liefdevol.. laifs..elze |
|
| m.s: | Maandag, februari 20, 2006 10:22 |
| ja, dat zijn vragen waar je nooit een antwoord op zult krijgen, life isn't fair!! | |
| HIJ&ZIJ: | Maandag, februari 20, 2006 09:55 |
| Het gaat dus over de vader van Bas en dus de opa van onze kinderen. | |
| hiljaa: | Maandag, februari 20, 2006 09:51 |
| tja er valt niks tegen te doen we kunnen de natuur niet tegenwerken ook al zouden we het soms doodgraag willen! mooi neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||