De haat
De haat...
De haat die ik voel doet pijn.
De mensen die mij kwetsen doen me pijn.
De littekens steken maar geen dokter die dit genezen kan.
Mijn ogen tranen en mijn lippen steken als mijn hart geslagen wordt.
Ik kijk jou lachend aan maar van binnen ben ik dood.
Ik doe vreemd door al die pijn.
Laat iedereen voor eeuwig zwijgende zijn.
De haat die ik voel doet pijn.
De mensen die mij kwetsen doen me pijn.
De littekens steken maar geen dokter die dit genezen kan.
Mijn ogen tranen en mijn lippen steken als mijn hart geslagen wordt.
Ik kijk jou lachend aan maar van binnen ben ik dood.
Ik doe vreemd door al die pijn.
Laat iedereen voor eeuwig zwijgende zijn.
Reacties op dit gedicht
| irris: | Zondag, februari 04, 2007 21:20 |
| waarom heb je zoveel pijn? wat kan een mens doen om zulke littekens achter te laten? wat is er gebeurt? dat ik de vraag die ik stel bij elk gedicht die ik lees want telkens lees ik pijn. |
|
| LaLoes: | Vrijdag, maart 10, 2006 19:42 |
| Mooi Maar ook zielig Liefs! |
|
| cest-moi: | Dinsdag, februari 21, 2006 13:36 |
| idd heftig... sterkte en geef niet op! want op een dag komt dat geluk ook voor jou :) blijf in jezelf geloven warme knuffel cest-moi |
|
| fran92: | Maandag, februari 20, 2006 13:39 |
| wouw heftig,, sterkte hoop dat het geluk ook voor jou komt,, veel liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ssstephanie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||