op een onbewoonbaar eiland
soms wou ik dat ik op een
onbewoonbaar eiland zat
dat ik elke dag naar de zee
kon kijken en geen zorgen had
dat ik mijn eigen veilig plekje had
dat ik hier niet in deze drukte leefde
dat ik geen last had van die bezeten gast
die me maar niet gerust kan laten
wanneer wordt hij het beu om telkens tegen een muur te botsen
want ik wil niet meer met hem praten
en ik wil hem niet meer zien
het enige wat ik wil is mijn leven terug krijgen
want dat neemt hij nu van me af
want hij wil dat ik altijd mee ga naar zijn feestjes
ik ben zen gedrag zo beu he
hij is er 37 en begrijpt niks wat je zegt!
onbewoonbaar eiland zat
dat ik elke dag naar de zee
kon kijken en geen zorgen had
dat ik mijn eigen veilig plekje had
dat ik hier niet in deze drukte leefde
dat ik geen last had van die bezeten gast
die me maar niet gerust kan laten
wanneer wordt hij het beu om telkens tegen een muur te botsen
want ik wil niet meer met hem praten
en ik wil hem niet meer zien
het enige wat ik wil is mijn leven terug krijgen
want dat neemt hij nu van me af
want hij wil dat ik altijd mee ga naar zijn feestjes
ik ben zen gedrag zo beu he
hij is er 37 en begrijpt niks wat je zegt!
Reacties op dit gedicht
| jessica-genders: | Donderdag, maart 30, 2006 14:24 |
| soms ..zou ik ook op een onbewoond eiland willen zitten ja lekker rustig waar niemand je storen kan maar wie weet komt dat ooit nog maar leuk gedaan mooi gedicht :):):) liefs jessica :) | |
| moongirl1982: | Woensdag, februari 22, 2006 15:31 |
| soms zou het inderdaad heerlijk zijn om op een eiland naar de zee te kunnen kijken en zonder zorgen geen mensen die ons pijn doen of kwetsen. groet moongirl1982 |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 20, 2006 19:41 |
| heel mooi beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: caroline leeuwerck | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||