nooit eerder verteld
Wandelend op spinrag fijne paden
met mijn hakschoenen aan, onwetend
dat ik jouw dromen hierdoor stuk trapte
beseffen komt voor mij wederom laat
want jouw tranen zijn allang gevallen
en ik kan slechts nog spijt betuigen
dat ik je niet eerder heb vertelt;
immers alles wat ik voel en ben
de angsten waarvoor ik ren
alles valt terug te leiden
op mijn angst voor gelukkig zijn
-want pas dan heb ik echt wat te verliezen-
Reacties op dit gedicht
| watspreektjouaan: | Dinsdag, maart 07, 2006 08:53 |
| Deze is trouwens heel erg waar;) | |
| watspreektjouaan: | Woensdag, februari 22, 2006 09:50 |
| Gelukkig tipt iemand mij zo nu en dan anders zou ik hem gemist hebben:P | |
| Marjolein.: | Dinsdag, februari 21, 2006 10:05 |
Mooi.. Er zit zoveel waarheid in. maar wees niet bang.:) Liefs, |
|
| ato: | Maandag, februari 20, 2006 22:13 |
| Mooi verwoord! Een angst die ik kan begrijpen. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: senta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||