ik volg een bloedspoor
op de tegels en het tapijt
een spoor naar iets
wat onvoorstelbaar is

hij gaat naar de badkamer
het bloedspoor van bloed
ik durf de deur niet open te doen
maar ik het toch weten

daar op de tegels
ligt een bebloed mes
ik moet het spoor volgen
de andere kant op

ik ben bang dat ik iets zie
wat verschrikkelijk is
maar ik moet door lopen
en het bloedspoor volgen

hij gaat over de trap
door de woonkamer
door de voordeur naar buiten
en ik blijf hem volgen

het bloedspoor op de oprit
over de stoep, de weg
richting het bos
ik word steeds banger

ik loop door, steeds langzamer
het bloedspoor word erger
meer bloed verliest diegene
de tranen glijden over me wangen

ik volg het spoor, het bos in
kan haast geen spoor meer zien
door de vele bladeren
maar ik volg hem door

ik hoor een meisje huilen
zachtjes, met kleine snikken
ik volg het geluid, het spoor
en ik kom bij haar uit

huilend zit ze daar
bebloede kleren, lichaam
om haar heen veel bloed
hoopvol kijkt ze me aan

ik moet haar helpen
maar hoe? geen mobiel bij me
ik trek me shirt uit
en bind hem om haar polsen

ze gaat liggen en ik vertel haar
dat ik hulp ga zoeken
val vooral niet in slaap
ik kom zo snel mogelijk terug

in paniek ren ik weg
op zoek naar een huis
er komt een man aan lopen
zijn hond aan het uitlaten

huilend vraag ik hem
112 te bellen en te helpen
die man belt gauw
en loopt hard met me mee

aangekomen bij het meisje
zie ik dat het te laat is
ze heeft haar ogen dicht
en geen polsslag meer

de ambulance komt aanscheuren
ze springen uit de auto
en rennen naar haar toe
beginnen met reanimeren

een kwartier gaat voorbij
maar nog steeds is het stil
het meisje, dood is ze
haar poging is gelukt

ze nemen haar mee
ze brengen mij thuis
bebloed en huilend kom ik thuis
geen woord over me lippen

dat meisje, in het bos
is me kleine zusje
en zij heeft
zelfmoord gepleegd