Door eikenhout omsloten
Ik zie je liggen op de baar
Met je mooie ogen voor altijd dicht
Nooit meer de flonkeringen die dansen door het licht
Ik zie je liggen op de baar
Mijn mooiste bloem weggeplukt,
ligt nu hier met bloemen opgesmukt
Door eikenhout omsloten
Ooit geleefd, gekapt uit een bos
Een boom waar ooit vogels in floten,
laat nu met jou het leven los
Stil,
Zo ongelofelijk stil
Wat ooit zo mooi is ontstaan,
zie ik nu in gedachten weer voor mij staan
Zo puur en zicht-baar
Je mooie ogen kleuren je gezicht
Er dansen flonkeringen in, gedirigeerd door het licht
Mijn mooie bloem, altijd gericht op de zon
Ik koester de kleuren die je me bracht
Nu ben je naar jouw horizon
Mijn mooiste bloem weggeplukt in de donkerste nacht