Versleten
Ik heb het gevoel
dat jij niet meer bij me bent
je leeft je eigen leven
denkt niet meer aan mij
niet dat ik het erg vind
heb alleen spijt
dat als je me toch kwijt had gewild
had het dan gelijk verteld
had ik mijn eigen leven opgepakt
deze moeite voor niets
je verdwijnt steeds verder
tot aan het einde van het eind
en verwacht dan zeker niet
dat na al het proberen
dat ik heb gedaan
je zomaar weer terug kan komen
ik weet niet eens of je het opmerkt
ik geef, jij neemt
alleen het teruggeven
is voor jou onmogelijk lijkt het
dus zeg het maar snel
dan ben ik er ook weer vanf
want haat deze haat
die hier nu voor jou bestaat
(één van me eerste gedichten, een oudere dus)
Reacties op dit gedicht
| juweeltje: | Zondag, april 16, 2006 14:52 |
| dit bewijst at je dan een geboren dichter bent want de meeste beginnen met gedichten die neit zo heel goed zijn maar jij wel xxxx mij | |
| scientist: | Dinsdag, februari 28, 2006 02:12 |
| Mooi, behalve die haat... is triest niet een betere omschrijving voor wat je voelt? Sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kimrc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||