Nostalgia 03L
Omwille van het nakend Feest,
ben ik nog eens op zolder geweest.
Dat wat ik zocht lag in een hoek,
onder een grote, witte doek.
Voor ik terug naar onder ging,
zag ik dat grote metalen ding.
De koffer van lang vervlogen tijd,
die wat ik beleefde, zonder spijt.
Brieven die zij, mij ooit schreef,
waarvan ik het verhaal opnieuw herleef.
Minirokjes die ik zo graag zag,
en die zij, naar haar zeggen,
nooit meer dragen mag.
De paraplu, waaronder wij samen schuilden,
en waar we zo vaak na een ruzie,
samen huilden.
Het sacoschke, dat nu handtas wordt genoemd,
van rode plastiek, toenmaals,
door al haar vriendinnen zo geroemd.
De mooie laarzen met de lange veter,
rond haar mooie been gedraaid,
als een strenge Romeinse koele,
maar ik Jure wist wel beter.
Toen hoorde ik van heel ver m'n naam,
en moest ik terug naar beneden gaan.
Maar ik keer nog terug naar boven,
om opnieuw die tijd te loven,
die het zaad was van mijn huidig geluk,
neen, mijn, en Jure's leven kan
niet ....meer...stuk.
ben ik nog eens op zolder geweest.
Dat wat ik zocht lag in een hoek,
onder een grote, witte doek.
Voor ik terug naar onder ging,
zag ik dat grote metalen ding.
De koffer van lang vervlogen tijd,
die wat ik beleefde, zonder spijt.
Brieven die zij, mij ooit schreef,
waarvan ik het verhaal opnieuw herleef.
Minirokjes die ik zo graag zag,
en die zij, naar haar zeggen,
nooit meer dragen mag.
De paraplu, waaronder wij samen schuilden,
en waar we zo vaak na een ruzie,
samen huilden.
Het sacoschke, dat nu handtas wordt genoemd,
van rode plastiek, toenmaals,
door al haar vriendinnen zo geroemd.
De mooie laarzen met de lange veter,
rond haar mooie been gedraaid,
als een strenge Romeinse koele,
maar ik Jure wist wel beter.
Toen hoorde ik van heel ver m'n naam,
en moest ik terug naar beneden gaan.
Maar ik keer nog terug naar boven,
om opnieuw die tijd te loven,
die het zaad was van mijn huidig geluk,
neen, mijn, en Jure's leven kan
niet ....meer...stuk.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Vrijdag, april 14, 2006 07:43 |
| Voor jou een begin, voor haar nostalgie; Zoek in een ander hoekje, wie weet zit er nog iets héél diep. Nostalgie? Het is nog steeds als toen, alléén, het staat niet op papier. WG. |
|
| cest-moi: | Donderdag, februari 23, 2006 19:26 |
| erg mooi | |
| bijouken: | Donderdag, februari 23, 2006 10:39 |
| Niet het rommelen, maar hetgeen je vindt aan nostalgie doet je dromen. Te gek.... Liefs, bijouken. |
|
| poky: | Donderdag, februari 23, 2006 07:58 |
| mooi dat te lezen,is toch fijn zo even op zolder tussen al die oude spulletjes te rommelen,maar het is allemaal nostaltgie,mooi toch,poky | |
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||