Gewoon maar simpele lentesprongen
Gewoon maar simpele lentesprongen
’t Vervoerde rood van wangen
dulden wat zijdelingse sprongen
tonen het teder groen verlangen
als waren het violenblauw geluksmomenten
Het onverholen lachen in de ogen
herkenbaar als wat droomsegmenten
van heupen die verleidelijk bewogen
na sterrengetover van natte warme lippen
Een mond trekt gloeiend cirkels rond
mag teder aan wat liefdesvocht nu nippen
en hunkering streelt hongerig een kont
jouw warmte heelt alle wonden van mijn hart
In ’t schemer van een grijze morgen
deel jij mijn kommer, pijn en smart
draagt met mij alle levenszorgen
zingt in duet, heerlijk genieten door ons twee.
**********
sunset 23-02-2006
**********
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||