vroeger..
Vroeger..
..zoveel liggen huilen, maar niemand wist waarom
..zo weienig kunne slapen, maar niemand wist waarom
..geen lach op mijn gezicht, maar niemand wist waarom
Vrolijk werd ik van de dagen
de dagen dat de mensen waarvan ik houd
om me heen waren
Bang werd ik van de dagen
dat zij verdwenen
en nooit meer terug keerde
In het diepen werd ik gegooid
moest leren watertrappelen
anders dan andere
maar ben wie ik nu ben
Nooit bang
voor de dood
maar ben bang
om te leven
..zoveel liggen huilen, maar niemand wist waarom
..zo weienig kunne slapen, maar niemand wist waarom
..geen lach op mijn gezicht, maar niemand wist waarom
Vrolijk werd ik van de dagen
de dagen dat de mensen waarvan ik houd
om me heen waren
Bang werd ik van de dagen
dat zij verdwenen
en nooit meer terug keerde
In het diepen werd ik gegooid
moest leren watertrappelen
anders dan andere
maar ben wie ik nu ben
Nooit bang
voor de dood
maar ben bang
om te leven
Reacties op dit gedicht
| FrozenRoses: | Woensdag, januari 26, 2011 18:27 |
| je bent sterker dan je denkt, en weet je...tulpje heeft gelijk. Al geloof ik niet in god, ik weet dat er iemand hierboven is die van me houdt. ik besef soms hoeveel mijn ouders van me houden, je bent nooit alleen op deze wereld... je betekend echt meer dan je denkt. dit gedicht raakt me, want zelf zat ik ooit ook zo in de put. ik hoop dat je gauw weer kan lachen liefs |
|
| tulpje: | Donderdag, februari 23, 2006 22:38 |
| mooi verwoord maar geef het niet op denk aan de mensen die van je houden ze houden echt nog va je al zie je dat meschien niet maar het is welzo er is echt iemand die van je houd de 1 ste kan ik al noemen en dan is God hij geeft je liefde kracht en hoop vertrouw op hem hij houdt van je en is er altijd voor je hij gaat niet weg nooit nooit nou sterkte met alles lief en een dikke knufel van tulpje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: blue eye | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||