Klein
Hulpeloos verlaten,
Alleen en vergeten
Niemand had het in de gaten
Nooit meer spelen,
nooit meer keten
Heel klein en zo afhankelijk
Alleen op de koude straat
Zo mooi maar toch heel eenzaam
Niemand die weet hoe het met hem gaat
Maar als er nou iemand was gekomen
Die hem had opgetild
Wie had dat nou toch kunnen dromen
Ik had het over straat gegild
Hij had een heel leven op kunnen bouwen
Vol met liefde en vertrouwen
Jammer genoeg was hem dat niet gegund
En misschien, wie weet, had hij dat niet eens gekund
Alleen en vergeten
Niemand had het in de gaten
Nooit meer spelen,
nooit meer keten
Heel klein en zo afhankelijk
Alleen op de koude straat
Zo mooi maar toch heel eenzaam
Niemand die weet hoe het met hem gaat
Maar als er nou iemand was gekomen
Die hem had opgetild
Wie had dat nou toch kunnen dromen
Ik had het over straat gegild
Hij had een heel leven op kunnen bouwen
Vol met liefde en vertrouwen
Jammer genoeg was hem dat niet gegund
En misschien, wie weet, had hij dat niet eens gekund
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Vrijdag, februari 24, 2006 21:13 |
| mooi,, stilte gelezen,, veel liefs fran92 |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, februari 24, 2006 16:54 |
| Heel mooi gedicht!!!! En met zoveel gevoel geschreven. Kijk je ook even naar mijn gedichten van gisteren en vandaag???? Lachebekje1988 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mensenkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||