Te veel gezegd, te veel gebeurd,
te veel gedaan, te veel getreurd.
Angst, woede en pijn,
bang dat de vriendschap over zal zijn.
Praten wil je niet,
je loopt weg, weg van je verdriet.
Je dacht na over de gebeurtenissen,
hopend dat je je nooit meer zou vergissen.
Laat me het nog één keer zeggen,
laat me alles aan je uitleggen!
Sorry, sorry voor al die dingen.
Kunnen we alsjeblieft niet gewoon opnieuw beginnen?