Hemelval
Hemelval – hoe de zon niet
uit de kieren te slepen is
van zijn weggaan. En in
haar lichaam groeven staan. Zij
stilstaat eeuwen pelt
naar binnen. Haar handen
vouwt en wacht tot het beeld
niet kwetsbaarder er uitziet –
* Inspiratie en eerste en laatste regel komen uit een gedicht van Jacobus Bos, 'Hemelval - hoe de zon niet', uit de bundel 'Mijn blauwe evenbeeld'.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||