Glas
Glas
Als ik mijn glas vasthoud
Zie ik een meisje met ongeluk
Ze heeft scherven in haar hand
Haar glas is stuk..
Haar ogen zien rood van de tranen
Een afschuwelijke blik kijkt mij aan
Mondhoeken strak naar beneden gespannen
Laten haar geluk gaan..
Ik haat haar diep
Maar iets zegt me dat het niet mag
Mijn kracht laat mijn glas breken..
En ik besef..dat ik mezelf in dat glas zag..
Reacties op dit gedicht
| Laveda: | Zaterdag, maart 18, 2006 09:27 |
| haten, als de haat voor de gedachtenspinsels in je hoofd, zie de reacties op je gedichten, al zijn ze prachtig... veel van deze mensen hebebn hetzelfde meegemaakt... zijn het doorstaan of moeten het nog... er is een weg uit jouw bespiegelde woud van onrust... blijf bij ons... we hebben je nodig [K] laveda |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, februari 25, 2006 18:26 |
| Heel mooi geschreven en gevonden! Lachebekje1988 |
|
| written words: | Zaterdag, februari 25, 2006 11:27 |
| mooi gedicht.. Het kan aan mij liggen,m en het is niet negatief bedoeld, maar ik hou van het geluid van brekend glas.. maar meisje, t wordt snel weer beter, als je maar sterk blijft..! KUS. |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, februari 25, 2006 00:46 |
| Wat een verdrietig dichie..... Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ayla__ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||