Heimwee
Steeds die muziek
doordringbaar tot op m'n botten
tot in de kern van mijn bewustzijn
Heimwee,
zolang de muziek waarneembaar is
Heimwee naar liefde
Liefde naar de weekends
die zo oneindig veraf liggen
als ik hunker naar jouw liefde.
Steeds wanneer de gedachte aan jou me herrinnert
dat ik snak naar jouw aanwezigheid,
verdwijnt er een stukje leven in mij.
Want de naïviteit en de waarheid in mij
doen me twijfelen
waardoor de hoop
die hierbij in me opkomt
me steeds weer teleurstelt.
Het besef speelt mij parten
maar het is de onwetendheid die me moet leiden naar het geluk.
doordringbaar tot op m'n botten
tot in de kern van mijn bewustzijn
Heimwee,
zolang de muziek waarneembaar is
Heimwee naar liefde
Liefde naar de weekends
die zo oneindig veraf liggen
als ik hunker naar jouw liefde.
Steeds wanneer de gedachte aan jou me herrinnert
dat ik snak naar jouw aanwezigheid,
verdwijnt er een stukje leven in mij.
Want de naïviteit en de waarheid in mij
doen me twijfelen
waardoor de hoop
die hierbij in me opkomt
me steeds weer teleurstelt.
Het besef speelt mij parten
maar het is de onwetendheid die me moet leiden naar het geluk.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ester Verstraten | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||