Nooit meer
Ze was slechts een meisje
bang voor commentaar
omringt door stenen muren
zij beschermden haar
als ze sprak, dan sprak ze
binnen haar was het stil
maar als iemand had geluisterd
had hij geweten wat ze wil
ze wilde slechts een vriend
dan was ze niet alleen
maar niemand die ooit luisterde
niemand om haar heen
op een moment werd ze stiller
ze zweeg over haar last
ze bouwde een muur
als haar enige houvast
de muren werden hoger
totdat ze niets meer zag
afgesloten van de wereld
en toen verdween de lach
de muren keerden zich tegen haar
haar wereld stortte in
alles vaagde weg
maar ze ging er niet tegen in
wat kon ze doen
was dit echt de laatste keer
als ze niet beter wist
dan was ze er meer
maar ze mocht nu niet opgeven
en ze kreeg weer nieuwe hoop
ze zocht beide uiteinden
en haalde alles uit de knoop
alles kwam op haar af
kon ze dit wel aan
ze sloot haar ogen
en toen zag ze iemand staan
ze opende haar ogen
op haar gezicht verscheen een lach
en die heeft ze nu nog steeds
tot op vandaag de dag
bang voor commentaar
omringt door stenen muren
zij beschermden haar
als ze sprak, dan sprak ze
binnen haar was het stil
maar als iemand had geluisterd
had hij geweten wat ze wil
ze wilde slechts een vriend
dan was ze niet alleen
maar niemand die ooit luisterde
niemand om haar heen
op een moment werd ze stiller
ze zweeg over haar last
ze bouwde een muur
als haar enige houvast
de muren werden hoger
totdat ze niets meer zag
afgesloten van de wereld
en toen verdween de lach
de muren keerden zich tegen haar
haar wereld stortte in
alles vaagde weg
maar ze ging er niet tegen in
wat kon ze doen
was dit echt de laatste keer
als ze niet beter wist
dan was ze er meer
maar ze mocht nu niet opgeven
en ze kreeg weer nieuwe hoop
ze zocht beide uiteinden
en haalde alles uit de knoop
alles kwam op haar af
kon ze dit wel aan
ze sloot haar ogen
en toen zag ze iemand staan
ze opende haar ogen
op haar gezicht verscheen een lach
en die heeft ze nu nog steeds
tot op vandaag de dag
Reacties op dit gedicht
| Kus Kweeksel: | Zondag, februari 26, 2006 21:44 |
| Zeer positief. Ontroerend hoor, en mooi geschreven | |
| strawberry: | Zondag, februari 26, 2006 21:08 |
| waw, echt mooi, echt, ... echt waw, ... prachtig liefs strawberry |
|
| **a girl**: | Zondag, februari 26, 2006 13:07 |
| wauw! prachtig!! echt mooi.. liefs, |
|
| rainbow_fairy: | Zondag, februari 26, 2006 10:04 |
| heel mooi geschreven! groetjes, |
|
| Heroethic: | Zondag, februari 26, 2006 09:59 |
| echt super mooi diep geschreven, het lijkt wel een sprookje... |
|
| fran92: | Zondag, februari 26, 2006 00:57 |
| heel mooi geschreven! en inderdaad zorg dat die glimlach blijft veel liefs fran92 |
|
| just...: | Zondag, februari 26, 2006 00:52 |
| wow, echt mooi... ik herken wat je zegt... zorg dat die lach nooit meer weg gaat -xx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||