ik heb uren zitten wachten
uren tot die ene zin
waarvan ik dacht dat die zou komen
en dan kwam er een nieuw begin
ik heb hulpeloos liggen hopen
hopen dat het beter kwam
maar die zin die kwam maar niet
ik wist niet wat me overkwam

ik wil jouw gewoon om me heen
ik wil dat jij niet verdween
ik wil horen dat je van me houd
maar ik hoor het niet... nee ik hoor het niet

ik heb dagen liggen huilen
tranen kwamen één voor één
ik heb weken zitten denken
tot jij weer voor me neus verscheen
ik wou maar één ding horen
één ding zeggen één ding kwijt
maar het begon weer van voren
dat tot mijn grote spijt

ik wil jouw gewoon om me heen
ik wil dat jij niet verdween
ik wil horen dat je van me houd
maar ik hoor het niet... nee ik hoor het niet

ik weet dat het niet meer gaat
ik weet dat het over is
het is nu echt telaat
nu ik besef.. dat ik je mis

ik wil jouw gewoon om me heen
ik wil dat jij niet verdween
ik wil horen dat je van me houd
maar ik hoor het niet... nee ik hoor het niet

waar was die zin nou
die ik wou horen
waar was die zin nou
nu is het verloren
had het nou gezegd
had het nou gemeend
maar nu... ja nu... is het te laat