01-03-1989

Ja, het is 17 jaar geleden,
ze was één van de vele,
die een poging deden,
te ontsnappen uit dit aardse leven,
omdat het haar meer verdriet
dan vreugde deed geven…

Nog éénmaal, geprobeerd aan te kloppen,
in de geestelijke gezondheidszorg,
nog een keer, om het leed te stoppen…
Ze trof een dichte deur, het RIAGG was niet open,
één dag nog maar, misschien niet eens genoten,
met haar brieven op 1 maart, haar leven afgesloten…

Een afscheid sober, brieven met liefde vol geschreven,
nu soms rijst nog steeds de vraag?
Als je zo van ons hield, waarom ben je niet gebleven…
Je kon niet meer, hield op hier te bestaan,
ik kon je niet tegenhouden, in stilte was je al gegaan.

Jij wilde rust, dat kon ik wel begrijpen,
de scherpe kantjes van het verdriet,
zijn inmiddels aan het slijpen…
1989 Is al een tijd geleden,
vergeten zijn we je niet.!!
Je leeft immers in het heden…

Op 01-03-1989 besloot ze een eind aan haar leven te maken, zoals ze stelde wilde ze graag de rust vinden bij Jezus en haar Hemelse Vader, ik geloof dat ze dat gekregen heeft, omdat er staat;”komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn”.

John

Laat deze tekst geen vrijbrief zijn…
Er staat ook geschreven:”Werp al uw bekommernis op Hem”…