verleden
soms kijk ik even terug in het verleden
en sta dan vaak zo verbaasd
hoe de mens aandacht kan vragen in het heden
negatieve aandacht
het is eigenlijk heel triest
zo had ik het nooit verwacht
daar ging je dan mee in zee
en je vertrouwen nam je mee
die tijd
is gelukkig nu voor mij verleden
moet er niet meer naar kijken
maar het is zo naar om dat te zien nu in het heden
hoe een ander mensen kan overtuigen
door zichzelf zielig te vinden
zodat de rest kan gaan buigen
en sta dan vaak zo verbaasd
hoe de mens aandacht kan vragen in het heden
negatieve aandacht
het is eigenlijk heel triest
zo had ik het nooit verwacht
daar ging je dan mee in zee
en je vertrouwen nam je mee
die tijd
is gelukkig nu voor mij verleden
moet er niet meer naar kijken
maar het is zo naar om dat te zien nu in het heden
hoe een ander mensen kan overtuigen
door zichzelf zielig te vinden
zodat de rest kan gaan buigen
Reacties op dit gedicht
| Dylirium: | Woensdag, maart 01, 2006 18:32 |
| Ja spiegeltjuh, de wereld is nu eenmaal zo . . . Mooi verwoord groetjes x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||