depressief

Is dit nou het leven,
Ronddwalend in het niets..
Lichtpuntje zoekend in het donker,
Zonder een enkel doel?

Alles om je heen zien gebeuren,
Mensen zien lachen,Maken plezier..

De zon schijnt,

Maar het doet me helemaal niks..

4 grote muren om mij heen,
Alles is grijs en grauw..

Een masker op uit bescherming,

Gevangen in een levenloos lichaam..

Somberheid overheerst mijn wilskracht,
Mijn emoties lijken uitgeschakeld..

Woorden zijn onvindbaar..

Voor datgene dat mijn leven zo beinvloed....

Geschreven door

*silliej*

Reacties op dit gedicht

silliej vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

[Fighter]:	Woensdag, maart 15, 2006 15:41
Super mooi omschreven.. Die muur zal verbroken woorden.. Woord voor woord.. En steen voor steen! Stef bos - Breek de stilte Kom op meisJ! xxx

ja�ky:	Woensdag, maart 01, 2006 18:42
Break down that wall, Break treu. jacky

fran92:	Woensdag, maart 01, 2006 18:28
die muur zal straks gebroken worden,, en zal jij ook weer van het licht kunnen genieten,, veel liefs fran92

*Emms*:	Woensdag, maart 01, 2006 15:53
Ja ben t met brokenwing eens.. Liefss

**BrokeNWinG***:	Woensdag, maart 01, 2006 15:22
Laat de muren langzaam zakken. Je kotm er uiteindelijk wel.. dt weet k ckor!

Over dit gedicht

Auteur: *silliej*
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 01 maart 2006
Thema's: [IK]