Verscheurd
Verscheurd
het leven verscheurd
de dagen grijs gekleurd
een kort leven te gaan
een menswaardig bestaan?
afscheid nemen
van de wereld om je heen
zelf je uitvaart regelen
hoe wrang is het leven
doktoren staan machteloos
tegen een muur
kunnen enkel pijn bestrijden
en je wat pilletjes geven
hoe lang nog
niemand kan het zeggen
het raakt me diep
dat hoef ik niet uit te leggen
L!@
Reacties op dit gedicht
| erje: | Woensdag, maart 01, 2006 23:35 |
| weet er alles van,sommige dingen zijn niet uit te leggen, liefs erje | |
| mums: | Woensdag, maart 01, 2006 22:24 |
| mijn dochter heeft ook alles zelf geregeld.Tussen weten dat het niet goed komt en de tijd dat het zover is.Hoop ja eigenlijk alleen maar dat ze niet hoeven te lijden. rakend verwoord. liefs mums |
|
| calimero: | Woensdag, maart 01, 2006 18:54 |
| behoort bij het leven,jammer genoeg | |
| hiljaa: | Woensdag, maart 01, 2006 17:44 |
| en niets of niemand kan daar verandering brengen!droef genoeg! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Elze: | Woensdag, maart 01, 2006 17:25 |
| ja...zo is het éénmaal |
|
| remie: | Woensdag, maart 01, 2006 16:56 |
| moet er niet aan denken, maar helaas komt het voor...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||