Jouw laatste zucht
Jouw laatste zucht
jouw laatste zucht
in het aardse leven
laat onze adem stokken
en onze lijven beven
jouw omhulsel
blijft leeg achter
verlaten door je geest
het strijden is over
het is
mooi geweest
serene rust
straal je uit
de pijnen
verdwijnen uit je gezicht
voorzichtig
begin jij je reis
naar het prachtige licht
L!@
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, maart 02, 2006 20:30 |
| zeeer rakend! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, maart 02, 2006 18:46 |
| Herkenbaar.... Groetjes, Rien. |
|
| erje: | Donderdag, maart 02, 2006 12:32 |
| wat is er mooier als iemand rustig mag inslapen en dat nabestaanden dit met tevredenheid kunnen delen al zal er altijd verdriet zijn liefs erje |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 02, 2006 10:21 |
| heel mooi beschreven al is het een gevoelig gedicht groetjes Dirk |
|
| L!a: | Donderdag, maart 02, 2006 08:51 |
| zo is het laifs lia |
|
| Elze: | Donderdag, maart 02, 2006 08:18 |
| echt wel rakend... | |
| Raira (Ria): | Donderdag, maart 02, 2006 08:13 |
| rakend weer!! liefsss |
|
| poky: | Donderdag, maart 02, 2006 07:56 |
| denk onmiddelijk terug aan mijn vader,hoe mooi heb je dat hier verwoord word er helemaal stil van,poky | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||