De laatste keer
Per toeval ontdekt
Het mes geslepen
Meegejat
En nu mijn eigendom
Een streling voor depressie
Een zachte druk veroorzaakt een bloedbad
Nog een keer, en nog eens
Over die ene bloederige schram
Vol tranen kijk ik nu naar het resultaat
Binnen enkele tijd littekens
En nu wens ik
Dat de afgelopen minuten niet gebeurd zijn
Schreeuwen en krijsend kijk ik terug
Op mijn, door littekens getekende, leven
Ik wil het niet meer
En pak het mes, geef het de doorslag
Mijn laatste zelfverwonding
Het mes geslepen
Meegejat
En nu mijn eigendom
Een streling voor depressie
Een zachte druk veroorzaakt een bloedbad
Nog een keer, en nog eens
Over die ene bloederige schram
Vol tranen kijk ik nu naar het resultaat
Binnen enkele tijd littekens
En nu wens ik
Dat de afgelopen minuten niet gebeurd zijn
Schreeuwen en krijsend kijk ik terug
Op mijn, door littekens getekende, leven
Ik wil het niet meer
En pak het mes, geef het de doorslag
Mijn laatste zelfverwonding
Reacties op dit gedicht
| DemolitionLovers___x: | Zaterdag, maart 11, 2006 08:26 |
| Kenker, echt zoo mooi =( maar ik moest wel huilen. Khouvanje Chant, as d'r iets is ben ik d'r voor je! (L). | |
| Aine-Devin: | Woensdag, maart 08, 2006 21:03 |
| wauw.... heel mooi... | |
| * just me *: | Vrijdag, maart 03, 2006 18:32 |
| ik krijg er tranen van in men ogen. weet even niet wat zeggen. Geef het niet op! Sterkte Dikke kus * just me * |
|
| Jutta: | Donderdag, maart 02, 2006 18:25 |
| mooi geschreven..was er even stil van..misschien omdat ik mezelf er deels in herken.. Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Forever&Always | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||