Ze moeten verdwijnen
Ze moeten verdwijnen
Ze moeten verkleinen
Ik heb ze om gelukkig te leven echt niet nodig
Ze zijn hier totaal overbodig
Ze maken mijn leven soms echt zwaar
En ik zit hier nu maar
Te denken over mijn problemen
Alsof het iemand anders wat kan schelen
Ik heb ze, zij niet
Zij zijn gelukkig ik soms echt niet
Gelukkig heb ik echte vrienden
Ik wil ze nooit meer kwijt
Maar die brandwonden,
Ik zit er hier nu mee
Het liefst smijt ik ze gewoon weg in zee!
Ze moeten verkleinen
Ik heb ze om gelukkig te leven echt niet nodig
Ze zijn hier totaal overbodig
Ze maken mijn leven soms echt zwaar
En ik zit hier nu maar
Te denken over mijn problemen
Alsof het iemand anders wat kan schelen
Ik heb ze, zij niet
Zij zijn gelukkig ik soms echt niet
Gelukkig heb ik echte vrienden
Ik wil ze nooit meer kwijt
Maar die brandwonden,
Ik zit er hier nu mee
Het liefst smijt ik ze gewoon weg in zee!
Reacties op dit gedicht
| Joris . Custers: | Zondag, maart 05, 2006 10:17 |
| Hey Lienne, mooi gedicht hé. Zeker gevoelig en je eigen gedachten erin. Gelukkig is het al wat verbeterd hé. Sterke meid ben je! | |
| *Emms*: | Donderdag, maart 02, 2006 21:47 |
| Aah ja dat lijkt mij oOk heel mOeilijk.. ik dacht eerst dat je het Over kankercellen had.. k schrOk al.. ma dit is oOk heel erg.! K weet niet gOed wat k zeggen mOet.. alleen ga ervOor en maak er wat van! Liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lienne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||