de bedreiging
Het mes op mijn keel.
De trui van mijn aanvaller was geel.
Dat is het enige wat ik me herinneren kan.
Het was een gevaarlijke man.
Bang dat ik ben.
en dan te weten dat ik de man niet eens ken.
Op straat midden in de nacht.
De man lacht.
Ik ben zo bang.
Voor wat hij doen kan.
Een schot van een geweer.
Het doet mij geen zeer.
Hij raakt de man achter mij.
Hij viel neer en ik was vrij.
Ik rende naar de politieman.
Bang voor de slechte man.
De man was dood.
Langzaam werd zijn gele trui rood.
De trui van mijn aanvaller was geel.
Dat is het enige wat ik me herinneren kan.
Het was een gevaarlijke man.
Bang dat ik ben.
en dan te weten dat ik de man niet eens ken.
Op straat midden in de nacht.
De man lacht.
Ik ben zo bang.
Voor wat hij doen kan.
Een schot van een geweer.
Het doet mij geen zeer.
Hij raakt de man achter mij.
Hij viel neer en ik was vrij.
Ik rende naar de politieman.
Bang voor de slechte man.
De man was dood.
Langzaam werd zijn gele trui rood.
Reacties op dit gedicht
| UsherFreak: | Woensdag, augustus 09, 2006 12:25 |
| Haha, dat laatste stukje was echt grappig, Mooi gedicht Meid | |
| C. Mcleod: | Donderdag, maart 02, 2006 21:54 |
| Verzonnen stukje | |
| *Emms*: | Donderdag, maart 02, 2006 21:35 |
| moOi gedicht.. verzOnnen Of niet.? Hij is gOed.. van geel naar rOod das wel n grappig stukje.. K wee nie Of k dat mag zeggen ma :P Ja Liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: C. Mcleod | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||