"Laat het bekoelen"
Zegt de ene vriend
"Laat haar vallen"
is wat de ander vindt
Een derde sust:
"Het komt wel goed"
En stilletjes zwijgen
is wat een vierde wijs'lijk doet

Maar geen van hen kan vatten
hoe jij was als vriendin
Een valscherm, een helm
Een kussen, een zekerheid
Met immens gevoel
Tegen stroming in
Samen sterk
Sterk altijd

En dan: niets meer
geen reacties, nieuwe kans, recht op antwoord
al die jaren: in de vergeetbak
kwijt en afgevoerd
En spijt: ja
verbitterd: neen
De herinnering houdt verbittering tegen
en laat de spijt alleen

En het moeilijk hebben: ja
Eraan kapot gaan: neen
De zieligheid voorbij
ik raak er wel doorheen
En verdrietig: ja
En machteloos en leeg: uiteraard
Het negeren is een marteling
De stilte is keihard

Was het maar een ruzie
En riepen we tegen elkaar
argumenten tieren, woord en wederwoord
Dat is tenminste nog verdedigbaar
We proberen dan ons gelijk te halen
(en zoals vaak heeft niemand het)
Zonder machteloos gewacht
Op een volgende tegenzet

Fout geweest, gedaan
Maar een moord: in geen geval
Een nieuwe kans: verdiend, welaan
er gaat zoveel fout, overal
Geef ons tweetjes nog een kans
in volle vriendschap, bovendien
niet naar het verleden kijkend,
maar blijgezind de toekomst zien