Waarom
Waarom
Ik liep de weg
Die wij vaak gingen
Denkend aan
Alledaagse dingen
Ik zocht je hand
Ik voelde leegte
Wat er was
Kon niet meer zijn
Op het grindpad
Ging ik alleen
In de verte
een dode steen
tranen wellen
verdriet intens
kerkklok luid
verbreek
de ijzig
koude stilte
ik loop de weg
die wij vaak liepen
terug naar huis
waar we woonden
waar we sliepen
aan de kapstok
nog jou jas
jou geur
nog niet verdreven
waarom
waarom
ben niet
wat langer gebleven
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, maart 04, 2006 08:49 |
| waarom dit stellen we zo veel ! en er is geen antwoord op! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| bijouken: | Vrijdag, maart 03, 2006 23:31 |
| Héél mooi geschreven. Als er geen afscheid is, kan er ook weerzien zijn. Proficiat |
|
| m.s: | Vrijdag, maart 03, 2006 22:16 |
| echt heeeel erg mooi! | |
| Raira (Ria): | Vrijdag, maart 03, 2006 21:10 |
| wat een tragisch mooi gedicht.. liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||