maneschijn: | Zaterdag, januari 19, 2002 10:11 |
herkenbaar.. heel erg herkenbaar.. maar het is gewoon een stukje van jezelf.. maakt je tot wie je bent.. laat dat een minitroost zijn..hehe.. knuffiej x maantje |
|
inge: | Zaterdag, november 17, 2001 15:08 |
echt wel een mooi gedicht marylja. | |
vlinder538: | Woensdag, november 14, 2001 17:22 |
elke dag herinnerd worden aan toen... das moeilijk om mee te leven inderdaad mensen die aan je vragen wat het is.. wat moet je dan zeggen? ik b en gevallen in een struik?? das inderdaad zo confronterend maar ook voor jezelf elke dag zie je wat je jezelf aan deed toendertijd maar ik geef er een kus voor jou op! KImmy |
|
Hans Winter: | Woensdag, november 14, 2001 01:08 |
Een kus op je kras. | |
Fratseltje: | Dinsdag, november 13, 2001 23:32 |
Je kan ze laten weghalen Marylja, Maar daarmee is je verleden nog niet weg... Ga op zoek naar een plastisch chirurg... Die kunnen heel veel vandaag de dag... Heel veel sterkte, Frats |
|
Yvonne Offermans: | Dinsdag, november 13, 2001 22:24 |
snap wat je bedoeld, heb het zelf ook gedaan. mijn hele armen zitten vol, en vaak vragen mensen waarom ik het gedaan heb. en dan probeer ik er meestal overheen te praten. Ik heb er ook spijt van, maar zoals je zei "Ze horen bij mij, bij mijn verleden tijd" KuSS Yvonne |
|
Auteur: marylja | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2001 | ||
Thema's: |