Zijn Ware Gedaante
Een wolf
vermomd
als schaap
tussen
onschuldige lammetjes
jij...
Achter het liefste uiterlijk
schuilt vaak de grootste crimineel
met het masker
stevig op de huid
zwaar en verstikkend
schakelt hij iedereen uit
een voor een
zonder blikken of blozen
pakt hij de een na de ander
met steeds kleinere tussenpozen,
steeds harder
Hij steelt en breekt harten
hem speelt enkel zijn verleden parten
Hij breekt door alle muren heen
slaat steeds raker
en ongenadiger,
deze zielenkraker
met een hart van steen
trapt iedereen onder de grond
maar als ik hem iets raaks zeg
dan houdt hij betrapt zijn mond
is hij geraakt tot in zijn hart
en even komt zijn ware ik boven
zwijgend kijkt hij me aan
en ik moet het hem wel beloven
Ik ken zijn verleden
weet de reden voor zijn gedrag
pak hem terug
keihard en met ontzag
geen spijt
ik ook niet
maar wel een hart
vol verdriet
hij ook...
Zijn ware gedaante
schijnt voor mij
door zijn masker...
Reacties op dit gedicht
| sensy: | Woensdag, november 14, 2001 21:37 |
| meis, wat kan je dat toch mooi omschrijven. ik denk dat we soms hard moeten zijn tegen mensen, maar dat diep in onszelf niet willen. maar als we dat niet zijn, gaan we zel eraan onderdoor en uiteindelijk moeten we onszelf helen en redden en dat doen we nu ook. lieverd, ik denk aan je hoor! knuffie | |
| Sheena: | Dinsdag, november 13, 2001 23:40 |
| Heel mooi en ruw omschreven waarheid ...... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2001 | ||
| Thema's: | ||