Ben duizend man sterk
geworden tot nieuwgeborene,
als blinde het gezicht ontvangen,
dans met jou op hemelse melodieen.


'k Was een lege doos
vol holle klanken
ongerijmde ideeen en idealen,
aaneengeschakeld door eindeloze woorden.

De weg is lang en traag,
ruimtelijk slechts één uurtje
om bij jou te zijn,
geestelijk een wereld verschil
van geloften die nog
vervuld moeten worden,

Ach wat moet ik met mezelf
en al mijn angsten aanvangen ?
Je kan me ooit verlaten
omdat ik je niet kan kwetsen,
later,
als twijfels geboren zullen worden.

Maar nu,
is je tekening in mij opgenomen
die hangt boven het krakende bed
waarin we elkaar hevig beminnen
een beeld van onschuld en vertrouwen
stralend godsgeschenk van mijn toekomst !