mijn pa is weer aan't zagen
en, echt waar, k'heb er niets mee te maken
ik geef hem een kwaaie blik
met mijn ogen steek ik alles in de fik
hij zegt: het enigste wat jij kunt zeggen: 3 woorden: waf, waf en waf
en vervolgt: oei, is mijn neus eraf?
k' denk vader doe toch niet zo laf
jij bent begonnen, dit is echt te maf
hij begint te roepen: geef het toe, jij hebt het gedaan!
ik wordt alsmaar kwader en ga recht staan
hij zegt: daag me niet uit!
ik roep mijn woorden: en waarom ik, nog meer verluid
en zeg woedend: k'heb nog 3 zussen, moet je weten
en k'ga weg met die laatste woorden: dat mag je niet vergeten
en daar gaan we dan weg
beide
te koppig om het toe te geven
te koppig om het elkander te vergeven