Het mes
Samen zijn we dan
In de donkere nacht
Jij en ik
Alleen wij twee
Mijn verslaving roept je
Je bent er als ik je nodig heb
Alleen jij
Alleen wij twee
Langzaam proef ik je pijn
Het enige gevoel dat ik nog ken
En op zo'n moment
Wordt alles weer rustig
Het mes is het enige wat telt
Zij tekent mijn leven
En dan, nadat ik me rustig voel
En mijn huid begint te helen
Zie ik niet in waarom ik een litteken nodig had
In de donkere nacht
Jij en ik
Alleen wij twee
Mijn verslaving roept je
Je bent er als ik je nodig heb
Alleen jij
Alleen wij twee
Langzaam proef ik je pijn
Het enige gevoel dat ik nog ken
En op zo'n moment
Wordt alles weer rustig
Het mes is het enige wat telt
Zij tekent mijn leven
En dan, nadat ik me rustig voel
En mijn huid begint te helen
Zie ik niet in waarom ik een litteken nodig had
Reacties op dit gedicht
| DemolitionLovers___x: | Zaterdag, maart 11, 2006 08:24 |
| Wauw, echt mooi Chant. Hopelyk niet echt of over my toch!? =P | |
| --justme--: | Maandag, maart 06, 2006 17:54 |
| mooi..herkenbaar.. | |
| AnonyM: | Maandag, maart 06, 2006 17:44 |
| mooi verwoord, en tegelijkertijd herken ik mezelf erin grtz A.M |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Forever&Always | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||