eerste vlucht afgewezen
ze was zwanger van bergen,
droge kleuren, dacht
zee en ervan drinken, voelde
slechts lakens plooien
in haar witte rug,
als ingezakte golven.
Ze wachtte op-de zon
die niet- dagen wilde
ze wist, er is,
maar kon het als lucht
nooit vangen, blies
haar smeken trillend
uit, te zweten, even
om dan neer te slaan in dove stenen
23-3-2000
droge kleuren, dacht
zee en ervan drinken, voelde
slechts lakens plooien
in haar witte rug,
als ingezakte golven.
Ze wachtte op-de zon
die niet- dagen wilde
ze wist, er is,
maar kon het als lucht
nooit vangen, blies
haar smeken trillend
uit, te zweten, even
om dan neer te slaan in dove stenen
23-3-2000
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Woensdag, november 14, 2001 13:38 |
| Wat een wilde afwisseling van beelden en zintuigen. De omsluiting door bergen/stenen drukt de eenzaamheid goed uit. | |
Over dit gedicht
| Auteur: katlyn | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2001 | ||
| Thema's: | ||