Het is niet eerlijk
golfde als eerste door mij
Toen ik het hoorde
Toen m’n moeder het zei
‘Ik moet je iets vervelends vertellen’
Ik dacht nee he wat je verteld..
Dat meen je niet… niet wat ik vrees
Maar ze meende het wel
Je was dood, weg
Je was er niet meer
Je zal niet meer terugkomen
en dat doet heel zeer
Je bent al nummer zeven
van de katten die ik had
maar later ben verloren
Had je dat gedacht?
Je was veel te lief
om weg te gaan
en dan op zó’n manier…
Het is je aangedaan..
Is het mijn schuld?
Je werd gecastreerd
maar uit je slaap
wederkeerde je niet meer
Gebroken van binnen voor altijd
nu ik je nooit meer zie
Ik zoek je zwarte vachtje
in m’n dromen en
tot in de duisternis volg ik die
Ik hou van Sammie m'n katje...
ik zal je nooit vergeten...