Kon ik nog maar bij je zijn.
Kon ik nog maar bij je zijn.
Kon ik nog maar bij je zijn.
Ik ben zo alleen,
Alleen op deze wereld,
Voel me zo hopeloos.
Jij bent weg van me,
Nu ik 2 dierbare kwijt ben.
Het verandert me.
Ik hoef niets meer te eten,
Krijg je van je ouders gezeur,
Ze denken dat je anorexia hebt,
Alleen omdat ik niet kan eten.
Ik mis jullie zo,
Jullie waren alles wat ik had,
Alles wat ik nodig heb.
Nu heb ik het niet meer.
Wat moet ik nu?
Bij wie moet ik nu komen?
Me beste vriendin?
Maar ik wil haar niet met mijn verdriet lastig vallen.
Dus nu blijven er altijd die vragen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Snoesiej | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||