Het spel is afgelopen, mijn gevoelens zijn verdwenen…
Niks is veranderd, alles lijkt nog hetzelfde te zijn…
Ik ben die enige die is veranderd, mijn verstand is weer verschenen…
Ik voel me weer vrolijk en vrij.. zonder pijn…

Je lacht nog hetzelfde als toen…
Je grapjes, nu flauw terwijl ik toen in de lach schoot…
Je lippen doen mij niet meer verlangen naar een zoen…
En wanneer je jouw arm om mij heen wil slaan trap je de laatste vlinder dood…

Jouw sarcasme raakt me vrijwel niet meer…
Je arrogantie valt mij meer op dan ooit…
Een lullige opmerking ruim ik weg met een scherp verweer…
Lopen naast jou maakt het er al naar dat jij je laatste glazen ingooit..

Wat probeer jij met jouw vervelende roddels te bereiken?
Je eigen ego nog meer vergroten?
Of mij neerhalen en dan lachend met jouw vrienden op mij neerkijken?
Hoe dan ook, ik weiger er vanaf nu nog meer tijd aan te verkloten…

Het is over en het voelt buitengewoon goed…
Een soort vrijheid, weer helemaal van mij…
Nee, ik kan niet zeggen dat het me nog iets doet…
Eindelijk, eindelijk is het helemaal voorbij…

Je bent een afgesloten hoofdstuk, ik ben daar nu overheen..
De laatste woorden vuil gemaakt aan jou, vanaf nu kan zelfs jij daar niet meer omheen