Dood van een vorst
Dood van een vorst
een laatste maal in wit gesluierd
wacht Lente vers op haar troon
vol ongeduld, zij vindt er
reeds bijna haar te dragen kroon
van d’ oude koning Winter
de laatste stuiptrekking van een vorst
en zijn vergane glorie
de adem zichtbaar vermoeid
kilte sijpelend uit elke porie
zijn krachten weggevloeid
zijn laatste adem blaast hij uit
over alles en iedereen
en wit wordt voor de laatste keer
de wereld om haar heen
maar daarna dit getijde niet meer
07-03-2006
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, maart 08, 2006 13:45 |
| ik ben er niet kwaad voor dat de lente weder komt! de ene zijn dood de ander zijn brood hahaha! knufliefs--hiljaa-- |
|
| moongirl1982: | Woensdag, maart 08, 2006 11:46 |
| mooi onder woorden gebracht over de laatste dagen van de winter, groet moongirl1982 |
|
| mums: | Dinsdag, maart 07, 2006 23:00 |
| Heb er laatst een gedicht over gemaakt , die arme koning winter, en sindsdien heb ik er zelfs een beetje medelij mee. Stom he. Mooi is deze wel. liefs mums |
|
| vlokje: | Dinsdag, maart 07, 2006 22:16 |
| Schitterend geschreven, liefs sylvia |
|
| Jutta: | Dinsdag, maart 07, 2006 22:03 |
| Echt heel mooi! Goeie titel ook :) Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||