Ik zag je genieten,
van mijn angst...
hoe meer angst,
hoe meer macht!
Want zo zag je dat toch?
Dat jij me in je macht had?
Dat je alles met me kon doen,
jij kon genieten van mijn pijn?
Veel te lang,
heb jij mijn leven beheerst.
Veel te lang liet je mij geloven,
dat ik een niets was,
zonder jou.
Ik voelde me vies,
gebruikt...
zelfs nu nog,
voel ik jouw handen,
waar ze niet mochten zijn.
Toch laat ik het niet meer gebeuren,
heb eindelijk weer vertrouwen in een man.
Weet nu dat ik de winnaar ben,
Ik leef eindelijk mijn eigen leven weer!