vergeten
Angst vult mijn hart,
tranen vullen mijn ogen.
Ik voel pijn en verdriet,
door heel mijn lichaam stromen.
In ieder stukje,
voel ik het.
Bij alles wat ik doe,
merk ik het.
Als ik mijn ogen sluit,zie ik je.
Na al die tijd...nog steeds.
Had ik maar een knop om uit te zetten,
om beelden te wissen,
jou nooit meer te zien.
Zou zo graag vergeten,
jou uit mijn leven zetten.
maar jij achtervolgd me,
tot in mijn naarste dromen.
Is dit hoe het blijven zal?
Reacties op dit gedicht
| Searching: | Zaterdag, april 26, 2008 18:52 |
| Ik zou je zo graag de oplossing geven, want dit gevoel is verschrikkelijk! Het enige wat ik je vanuit mijn ervaring kan zeggen is dat therapie mij heeft geholpen om minder angst en pijn te voelen! | |
| jessica-genders: | Vrijdag, maart 31, 2006 10:10 |
| ja hadden we maar zo ene knop om te wissen en uit te zetten dan was mijn leven ook soms een stuk leuker maarja die is er eenmaal niet maar mooi gedicht hoor mooi verwoord :) liefs jessica | |
| Joyciej: | Zondag, maart 12, 2006 11:42 |
| geen woorden voor :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lovely**Tears | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||